Απέκτησα ξαδερφούλα. Τη Τζούλι. Δηλάδη δεν την απέκτησα τώρα...την έχω ξαδέρφη περίπου 2,5 χρόνια. Αλλά αποφάσισα να σας μιλήσω τώρα για την Τζούλι, ύστερα από το σαβατοκύριακο που περασα μαζί της.
Η Τζούλι ειναι 2,5 χρονών , δηλαδή 1 χρόνο μικρότερη μου για αυτό και όταν χρειάζεται κάνω λίγο "τσαμπουκά". Μη φανταστείτε οτι τσακωνόμαστε. Απλά της εξηγώ πως πρέπει να με σέβεται.
Τη Τζούλι την έχει ο αδεφός του "μπαμπά" στο σπίτι του. Την βρήκανε κουτάβι έξω απο ένα κτήμα, γεμάτη ψύλους. Τώρα που μεγάλωσε παίζουμε μαζί σχεδόν κάθε απογεύμα. Μας πηγαίνουν οι μαμάδες μας βόλτα και μας αμολάνε στην αυλή για να παίξουμε. Περνάμε ωραία αν και δεν μας αρέσουν πάντα τα ίδια παιχνίδια. Όμως κυνηγιόμαστε και φωνάζουμε σε όποιον περάσει έξω από την πόρτα της αυλής. Μερικοί είναι καλοί και θέλουν γνωριμίες. Άλλοι πάλι τρομάζουν και τρέχουν ή κολλάνε στον απέναντι τοίχο. Χα χα. Έχει πολύ πλάκα. Τι χαζοί που είναι μερικοί άνθρωποι. Κι ύστερα λένε εμένα ζώο.
Η Τζούλι λοιπόν είναι ξανθιά (δεν υπονοώ κάτι με αυτό) και το ένα της αυτί είναι όρθιο. Η φωνή της είναι λίγο πιο τσιριχτή από τη δικιά μου αλλά είναι και αυτή πριγκιπισσα. Γιαυτό μάλλον γίναμε και ξαδέρφες. Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήρθε κι έμεινε στο σπίτι μας. Έφερε τα παιχνίδια της, το φαγητό της, το μαξιλάρι της. Το μεσημέρι κοιμηθήκαμε και οι δυο μαζί στον καναπέ μαζί με τον "μπαμπά" μου. Δεν θα άφηνα ποτέ κάποιον άλλο να κοιμηθεί μαζί μου και με τον μπαμπά αλλά την ξαδέρφη την αγαπώ κι έτσι δεν το έκανα θέμα.
Την Κυριακή ήταν εκλογές και έτσι γύρισαν οι δικοί της και την πήραν:(
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου