Το λιοστάσι ή το ελαιοστάσιο που λέει και η Ερμινούλα είναι ο αγαπημένος μου προορισμός όταν πρόκειται για βόλτα. Το λιοστάσι είναι ένα μεγάλο χωράφι λίγο έξω από τη πόλη και όπως θα κατάλάβατε ήδη έχει ελιές. Εκεί πάω σχεδόν κάθε μέρα αλλά ποτέ δεν το βαριέμαι. Έχει τόσες μυρωδιές, σχεδόν ατέλειωτες, τόσο χώρο για να τρέξω και να παίξω αλλά και πολύ χώμα για να σκάψω και να χωθώ μέσα. Τρελλένομαι να σκάβω στο χώμα και να χώνω μέσα τη μουσούδα μου. Σήμερα έφτιαξα μια τεράστια και βαθιά γιατί χθές είχε βρέξει και το προτιμώ αυτό γιατί είναι μαλακό το χώμα και σκάβεται πιο εύκολα. Ρίχνω και τρελλό παιχνίδι κάθε μέρα στο λιοστάσι. Παίζω κρυφό με τη μαμά μου. Αυτη πάει και κρύβεται πίσω απο τις ελιές και μόλις τη βρώ κυνηγιόμαστε μέχρι να τα φτύσω και να μου βγει η γλώσσα έξω.
Αλλά πολύ ενδιαφέρον έχουν και οι κουφάλες στις ελιές. Άλλες μικρές και άλλες μεγάλες πάντα χώνομαι όσο πιο μέσα γίνεται για να τσεκάρω τα πάντα.Κάποιες φορές έρχεται και η Τζούλι μαζί μας στο λιοστάσι και τώρα τελευταία έχω ακούσει πως θέλουν να έρχονται και άλλοι σκύλοι μαζί μας. Ο κάιν , η Ζάζα και άλλοι διάφοροι.
Μερικές φορές έρχεται και ο μπαμπάς μου ο Πλάτωνας μαζί μας. Με κουράζει όμως πολύ γιατί μπαίνει με τη μηχανή του μέσα για να κάνει βόλτες και δεν τον προλαβαίνω... Πάντως όπως και να χει η μέρα μου κατάληγει όπως στη τελευταία φωτογραφία....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου